Zal ik of zal ik niet ….

Zal ik of zal ik niet...

Je kent het vast wel als zelfstandig professional. Altijd iets te doen, activiteiten lopen altijd anders dan gepland en de klant gaat altijd voor. Zo ging het deze dinsdag bij mij ook.

Op tijd het nest uit om nog even een website live te zetten voordat het licht wordt. Dat lukt prima, de site staat online en langzamerhand wordt het licht.  Net op het moment dat ik tegen mezelf zeg dat het tijd is om te gaan hardlopen, krijg ik een berichtje dat er een probleem is met het werken in de cloud. Tsja, even snel schakelen: lopen kan later vandaag ook nog, de klant heeft een urgent probleem en dat moet eerst opgelost. Prioriteit dus.

En zo ga je aan de slag om eerst de problemen op te lossen voor zover dat mogelijk is. Je schakelt externe hulp in omdat dat nodig is en wacht op een reactie. Voordat je het in de gaten hebt is de ochtend al voorbij tegen de tijd dat het probleem verholpen is.

Even snel de mail nalopen en even reageren op de meest urgente zaken. Het is inmiddels één uur in de middag. Kijk ik naar buiten dan ziet het er miezerig uit. Iedere keer weer een beetje regen en een temperatuur van rond de zes graden nodigen ook niet echt uit om te gaan hardlopen. Ik ga verder in dialoog met mezelf. Daarnaast heb ik nog zoveel werk liggen, kan ik daar niet beter mee verder gaan? Ga ik een ander keertje wel hardlopen. Oh ja wanneer dan? Morgen heb je geen tijd, overmorgen ook niet, vrijdag heb je andere zaken gepland. Zal ik of zal ik niet… merk dat ik goed ben in excuses voor mezelf te verzinnen.

Okay, stop, goed, wat een flauwekul allemaal. Nu is het tijd voor mezelf! Anders had ik dat vanochtend gedaan en was daarna aan de slag gegaan, nu draai ik het om. Punt! Telefoon uit, running clothes aan en daar ga ik de regenkoude buitenlucht in.

Het lopen gaat nog niet echt van harte, kan me er ook niet toe zetten een kortere route te kiezen. Ik wil en zal de lange route uitlopen. Wat lopen betreft ben ik echt een diesel, het eerste half uur heb ik nodig om de motor warm te draaien. Langzaam komt dan ook het plezier terug en kan ik genieten van de omgeving en het lopen.

Het wordt enigszins mistig en het lijkt wel of het al begint te schemeren terwijl het toch pas rond tweeën is. Heerlijk door de fraaie natuur rondom Haaksbergen rennend even je hoofd leegmaken. Ik loop over een wildrooster en even later staat er grote koe op het pad. Met zijn snuit woelt ie de grond om en kijkt niet op of om als ik er langs loop. Wat een heerlijk leven, denk ik, gewoon doorgaan waar je mee bezig bent, je door niets of niemand laten afleiden. Ook niet door zo’n malle hardloper, boeien.

Ik loop verder en langzaam borrelen er creatieve ideeën naar boven. Zeg een paar wandelaars met hond gedag en loop verder, genietend van de rust en de inspanning die ik verricht. Goed dat ik toch ben gaan hardlopen, zeg ik tegen mezelf, je hebt weer inspiratie opgedaan en hebt de sleur doorbroken.

Thuis wacht een warme douche en het voldane gevoel maakt dat ik met nieuwe energie mijn werk weer oppak.

Zal ik of zal ik niet… kies ook eens wat vaker voor jezelf, het doet je goed!